Grzyby Puszczy Knyszyńskiej i okolic.
Calocera viscosa Fr., Syst. mycol. (Lundae) 1: 486 (1821)
pięknoróg największy (Wojewoda 2003)
Fungi » Basidiomycota » Basidiomycotina » Dacrymycetes » Dacrymycetales » Dacrymycetaceae » Calocera
SYNONIMY:
Index Fungorum

INNE POLSKIE NAZWY:
płaskosz lipki (Jundziłł 1830); goździeniec lepki (Błoński 1888); pięknoróg lepki (Błoński 1890);
Cechy makroskopowe
Owocnik: budowy krzaczkowatej, z odnogami o ostrych wierzchołkach; wszystkie odgałęzienia wychodzą z jednego trzonu przyrośniętego do butwiejącego kawałka drewna; część znajdująca się w ściółce zazwyczaj jest biało oprószona; młode barwy złotożółtej, z wiekiem starzejąc się i podsychająć nabieraja barwy czerwonopomarańczowej (fot.05) aż do czerwonej; dorastają do 5 cm, chociaż w skrajnych przypadkach, jego rozmiar może sięgać nawet do 10 cm; powierzchnia w czasie wilgotnej pogody lepka.

Miąższ: galaretowaty i twardy a u starszych egzemplarzy zdrewniały; smak i zapach bardzo słaby i bliżej nie określony.
Cechy mikroskopowe
Wysyp żółty.
Zarodniki nieamyloidalne, cylindryczne z gładką powierzchnię, 7-12 x 3-5 µm, bez przegród lub z jedną.
Podstawki rozwidlone, 2-zarodnikowe.
Gatunki podobne
Można go pomylić z pięknorogiem szydłowatym (Calocera cornea). Ten jednak w przeciwieństwie do p. najwiekszego nie wytwarza tak licznych odnóg i zazwyczaj występuje w postaci pojedyńczego "szydła". Stąd pewnie wzięła się jego, adekwatna do wyglądu nazwa. Mniej opatrzeni moga go również pomylić z gatunkami, z rodzaju koralówek (Ramaria).
Występowanie
W zasadzie rośnie przez całe lato i jesień. Wyrasta na butwiejących szczątkach drzew iglastych zazwyczaj zagrzebanych w ściółce, stąd sprawia wrażenie jakby wyrastał bezpośrednio na ziemi.
Wartość
Trujacy nie jest, ale ze względu na konsystencję oraz małe rozmiary nie stanowi obiektu pożadania grzybiarzy.

KONTAKT: E-MAIL

DATA OSTATNIEJ MODYFIKACJI: 14.02.2023

LICZBA ODWIEDZIN STRONY: 935

DATA UTWORZENIA STRONY: 16.09.2011