Kapelusz: barwy cynamonowej o odcieniu brązowym lub oliwkowym; średnicy 5(8) cm; kształtu za młodu półkolistego, z wiekiem coraz bardziej płaskowypukłego, przeważnie z niewielkim, centralnym garbkiem; brzeg kapelusza początkowo podwinięty, na starość całkowicie rozpostarty, nieznacznie pofalowany; powierzchnia sucha, matowa, sprawiająca wrażenie zamszowej, u starszych owocników, praktycznie prawie gładka.

Zasnówka: barwy żółtordzawej, dość szybko zanikająca u tego gatunku.

Blaszki: barwy żółtordzawej do rdzawopomarańczowych, czasem z rdzawymi plamami; wykrojone ząbkiem.

Trzon: przeważnie cienki i długi, równogruby; barwy oliwkowożółtej w górnej części, do cynamonoworudej u podstawy; pozostałości osłony w postaci włókienek bardzo delikatne.

Miąższ: barwy bladożółtej, niezmiennej; smak niewyraźny, bliżej nie określony; zapach niezbyt wyraźny, przypominający rzodkiew (raczej niezbyt przyjemny).

Wysyp rdzawobrązowy.
Zarodniki elipsoidalne, z drobnymi brodawkami, 6-9 x 4-5.5 µm.

Na pierwszy rzut oka bardzo podobny do zasłonaka purpurowoblaszkowego (Cortinarius semisanguineus). Na linkowanej stronie w galerii znajdują się zdjęcia porównawcze. Podstawowa różnica polega na zabarwieniu blaszek.

Miejscowo dość pospolity ale rzadko identyfikowany. Wyrasta od lata do jesieni w lasach iglastych, rzadziej w liściastych. Lubi miejsca bardziej wilgotne, gęsto porośnięte mchami. Występuje również dość często na podstarzałych torfowiskach.

Na pewno niejadalny ale istnieją podejrzenia, że może być nawet trujący.