Grzyby Puszczy Knyszyńskiej i okolic.
Macrolepiota excoriata (Schaeff.) Wasser, Ukr. bot. Zh. 35(5): 516 (1978)
czubajka białotrzonowa (Wojewoda 2003)
Fungi » Basidiomycota » Agaricomycotina » Agaricomycetes » Agaricomycetidae » Agaricales » Agaricaceae » Macrolepiota
SYNONIMY:
Index Fungorum

INNE POLSKIE NAZWY:
czubajka wyłuszczona (Chełchowski 1898); czubajka bezskórkowa (Błoński 1896); sowa (Hołownia 1959);
Cechy makroskopowe
Kapelusz: zazwyczaj o średnicy 5-12 cm, powierzchnia kapelusza barwy jasnoochrowobrązowawej, mocno popękana, szczególnie na brzegu kapelusza, w miejscu pęknięć widoczny biały miąższ, centralny garbek raczej dobrze widoczny.

Blaszki: barwy białawej, gęsto ustawione.

Trzon: cylindryczny, stopniowo i lekko zwężający się ku kapeluszowi, gładki (bez wzorku), barwy białawej i jedynie po uciśnięciu możliwe lekkie przebarwienie w kierunku brązu; podstawa bulwiasta.

Pierścień: biały, pojedynczy, zwisający, słabo wykształcony. Miąższ: białawy, niezmienny, bez konkretnego smaku i zapachu.
Cechy mikroskopowe
Wysyp biały.
Gatunki podobne
Nieco podobna czubajka beżowa (Macrolepiota mastoidea).
W niektórych przypadkach mogą wystąpić problemy z odróżnieniem jej od pieczareczki różowoblaszkowej (Leucoagaricus leucothites).
Występowanie
Gatunek dość rzadki, wyrastający od lata do jesieni w miejscach bardziej odsłoniętych, przeważnie na polach obok lasów.
Wartość
Gatunek jadalny, ze względu jednak na niewielkie rozmiary oraz rzadkie występowanie, pod względem kulinarnym raczej bez znaczenia.
2011.08.25.
Trawiasty skraj lasu sosnowego, okolice Ogrodniczek.
Owocnik sprawdzony mikroskopowo przez Błażeja Gierczyka.

Stanowisko ujęte w pracy zespołowej:
Grzyby Puszczy Knyszyńskiej - Anna Kujawa, Błażej Gierczyk, Mirosław Gryc, Marek Wołkowycki - 2019 rok.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

KONTAKT: E-MAIL

DATA OSTATNIEJ MODYFIKACJI: 14.02.2023

LICZBA ODWIEDZIN STRONY: 2211

DATA UTWORZENIA STRONY: 29.07.2012