Jest to gatunek czarki (Sarcoscypha) najczęściej spotykanej na terenie Polski. Większość osób nie wtajemniczonych w zagadnienia mykologi używa w stosunku do niej nazwy "czarka szkarłatna", co nie jest zgodne z prawdą bo ta stanowi zupełnie odrębny gatunek i występuje znacznie rzadziej, podobnie jak inne z tego rodzaju. Ta jednak zdominowała nasze siedliska i pomimo, że jest gatunkiem spotykanym dość często, to objęta została ochroną, tak jak i inne tego rodzaju. Przemawia za tym fakt niemożności odróżnienia jej od kilku pozostałych gatunków Sarcoscypha, na podstawie cech makroskopowych. Na terenie przeze mnie monitorowanym występuje dość często, obejmując swym zasięgiem praktycznie wszystkie obszary zadrzewione, gdzie występuje odpowiedni dla niej substrat. Ogólnie uważa się, że chętniej wyrasta na terenach o dużej wigotności podłoża, co w praktyce w wielu przypadkach nie sprawdza się. Znajdywałem ją na obszarach o dość umiarkowanej wilgotności podłoża jak też i na wzniesieniach gdzie wilgoć ustępuje natychmiast wraz z odtajaniem pokrywy śniegowej. Jej wzrost zaczyna się bardzo często jeszcze pod grubą warstwą śniegu i dlatego w niektórych miejscach w zasadzie możemy spotkać młode owocniki natychmiast po jego zejściu. W innych z kolei pojawiają się nieco później, gdy podłoże zostanie wygrzane przez pierwsze wiosenne promienie słoneczne.

Dr. Anna Kujawa z IŚRiL PAN w Turkwi przebadała mikroskopowo owocniki pobrane przeze mnie z kikunastu różnych stanowisk z mego terenu i wszystkie należały właśnie do tego gatunku. Owocniki z jeszcze kilku stanowisk sprawdziłem mikroskopowo sam i również należały do tego gatunku. Wobec tego śmiem twierdzić, że prawie sto procent populacji czarki (Sarcoscupha) na terenie Puszczy Knyszyńskiej w rejonie Supraśla, stanowi właśnie ten gatunek.

Wszystkim lubiącym wiosenne spacery polecam wytężyć nieco wzrok i poszukać tego pięknie, jaskrawo ubarwionego grzybka. Szczególnie interesujace są stanowiska położone kilka kilometrów od Supraśla w kierunku wschodniej granicy naszego kraju (w stronę Krynek, okolice Czółnowa), gdzie występuje na kilku stanowiskach jednocześnie z innym, bardzo rzadkim gatunkiem jakim jest diabelska urna (Urnula craterium). Z obserwacji doniesień o zlokalizowanych stanowiskach tego gatunku z całego kraju wynika jasno, że ten teren jest największym jej skupiskiem.