Owocnik: w kształcie lejka (trąbki), dorasta do 12 cm wysokości i 5 cm średnicy; podstawa wąska, stopniowo rozszerzająca się ku górze; brzegi nieregularnie pofalowane, wywinięte na zewnątrz; strona wewnętrzna w kolorze od szarego do czarnego, czasem z odcieniem brązowym, zazwyczaj drobno łuseczkowata; strona zewnętrzna (hymenofor) w kolorze szarym lub niebieskoszarym; powierzchnia gładka ale mocno pomarszczona i pofałdowana; czarna podstawa owocnika mocno odcina się od zdecydowanie jaśniejszej warstwy hymenoforu

Miąższ: cienki i kruchy; barwy szarobrązowej lud czarniawej; smak łagodny; zapach przyjemny aromatyczny.

Wysyp biały.
Zarodniki jajowato-elipsoidalne, gładkie 12-17 x 9-11 µm.

Grzyb bardzo charakterystyczny i trudny do pomylenia z jakimkolwiek innym gatunkiem.
Jedynym, z pozoru bardzo podobnym gatunkiem, jest pieprznik szary (Cantharellus cinereus). Zdecydownie różni się on jednak bardziej żyłkowatym hymenoforem.
Spotkanie go jednak jest bardzo trudne, ponieważ należy do niezwykle rzadkich gatunków a ewentualna pomyłka nie stanowi zagrożenia dla naszego zdrowia. Oba gatunki są jadalne.
Na linkowanej powyżej stronie zamieściłem zdjęcia porównawcze tych gatunków.

Gatunek miejscowo dość pospolity. Lubi stare drzewostany liściaste, chociaż występuje również i w młodszych ale znacznie rzadziej i mniej obficie. Najczęściej spotykam je w sąsiedztwie dębów i grabów. W innych rejonach kraju bardzo chętnie rośnie również pod bukami.
Unika gleb kwaśnych i piaszczystych.
Wyrasta od lata do jesieni, zazwyczaj w wiekszych grupach, często zdarzają się owocniki pozrastane z sobą.

W Puszczy Knyszyńskiej gatunek występujący dość często ale nie aż tak pospolicie, aby miał większe znaczenie dla grzybiarzy. W niektórych rejonach można spotkać stanowiska, gdzie występuje w dość dużych ilościach, z uwagi jednak na jego znikomą masę, zbiory raczej nie są okazałe. Jeśli już decydujemy się na jego pozyskiwanie, to raczej jako dodatek podczas zbioru innych gatunków>
Zasiedla najczęściej lasy liściaste z przewagą dębu i grabu. Woli jednak drzewostan starszy a takiego już niestety, jest coraz mniej nawet na terenie P.K.

Jadalny i uważany przez niektórych za bardzo smaczny grzyb przyprawowy. Chetnie suszony, ze względu na swój przyjemny aromat i w postaci pokruszonego, bądż też mielonego suszu, dodawany do różnych potraw. Zaletą jego jest, bardzo długie utrzymywanie aromatu nawet po wysuszeniu.

Nigdy nie zbieramy owocników bardzo starych, te często już są z oznakami pleśni, szczególnie podczas dłuższych okresów wilgotnych. Zwracamy baczna uwagę na każdy owocnik z osobna. Na szarym tle owocnika czasem trudno zauważyć początki rozwoju pleśni.